.
.
.
.


.
.
.
!бррр... една статија ме потресе [зима, кок`л ладно]



Навистина е очајно во така мала држава како што и самите потенцираат да се соберат ужји круг на луѓе кои ќе солат памет како врвни аналитичари (за жал само македонски) далеку од балкански, европски и тн. и ќе презентираат искривена слика за реалноста во која ете како гласно говорат дека 'понова македонска книжевна сцена не постои '



не дека делумно не се согласувам со ова, но делумно и не се согласувам. И ке му дојде како докторе се двоумам или не, но сепак ќе го кажам она што го мислам. Да беше дедо ми писател и јас ќе имав 3 книги, да беше баба ми сопственичка на издавачка и јас ќе имав 4 романи, да бев братучет на секретарот во ДПМ и јас од поодамна ќе бев етаблиран на македонската ни сцена! - зошто сцената е ваква каква што е? секако поради проблемите кои малкуминаа ги создаваат, за по тоа самите да ги дефинираат.

Не би се согласил ни дека нема критика, ни дека нема автори. ..напротив, денес можеме со помош на социјалните мрежи да се споиме со илјадници активни автори ширум светот, да добиеме сериозна (за прв пат) критика од некој надвор од државата пошо нели во државата само мрчиме. Но постојат и такви кои сеуште се плашат да споделат, сеуште своите песни.чки си ги чуваат за нивните книги (нели нашле дупка за мантрање и ќе ја мантраат до крај), но, затвореноста ќе нагласам не потекнува од новиот бран, туку од младите, а сепак остарени на мислење и став наши признаени, етаблирани автори. Оди бе!


какви автори, каква игра!

Се организирале настани на кои имало срање автори и малку добри. Не е премногу критички ова, пошо ќе дојдат денови и кога ќе се споменуваме со име и презиме, не може 'етаблираните' да чекаат помада мислење од дедовците од ДПМ и по тоа да велат, не, овде нема критичка маса, овде нема читачи, овде нема некој кој сериозно ќе даде анализа на нечие дело.

Ги има и такви ама невработени се да Ви ги купуваат Вашите дела, немаат повеќе од 500 денари за интернет каде имаат пристап до секаква литература само не до вашите златни дела кои жално, останале без критика.

Би го огласил спротивното, премногу критички настроени млади автори и критичари/ аналитичари секојдневно создаваат дебати на facebook, споделуваат свои дела, некогаш и разговараат за истите. ..и да, има прогрес, не е се така црно, или годинава никој не кречел во ДПМ, па сега е зачадено од чадот од минатиот век.

Отвореноста е првиот чекор кој дел од собраните на таа дебата треба да го направат, толерантноста, разбирањето се другите два. ..и да не излезе тешкото, скршете ги вашите исфрустрирани бариери и пуштете збор два кај критиката, кај луѓето кои се жедни да прочитаат нешто и да дадат мислење.


Е да, меѓу луѓето, во јатото со сите.. никогаш не би сакал да имам книга која би требало да ја критикуваат етаблираните. Просто, многу се фини, како од финска. Слушнете повеќе што збори Вашиот професор Венко, за човечноста, тогаш и кругот ќе биде поголем и во него ќе бидеме сите ;)

'за да се направи книжевна сцена, мора да се надмине генерацискиот јаз, да има здружување, повеќе да се користат социјалните мрежи ' оној што е овде цитиран, социјалните мрежи ги користи само да спамира со линкови и никогаш не одговара на коментари!
.



.
.
.и да, извинете на грешките ова не е дневник.com.mk ниту колумна, се согласувам со Живко Г. дека треба да си ги отвориме очите повеќе доколку сакаме да абсорбираме повеќе светлина, а критиките ќе ги добивате ако и самите ги давате... и да, негативната критика ете како може позитивно да влијае во развојот на еден автор. ;)

________________________________________________________


- ова е реакција на една статија која информира за настан поврзан со: нема сцена без критика и читатели' [ова во никој случај не би било линкано]за која сепак мислам дека било двочасовно губење време во кое решенијата и резултатите биле невидливи како и се друго во државава ~
.
.
.

.
.

We are not "saving the planet" because earth will survive without us. We are striving to save humanity and those we share this planet with. We need to act now. We need to show future generations just how much we love them.

Severn Suzuki

.

.Случајно налетав денес на ова видео со девојчето кое го замолка светот за 5 мин, но, 18 години подоцна. .. Се има ли променето нешто во нејзиното мислење?! она што благо се наметнува во филмот, а, е доста важно да се спомене уште на почетокот е терминот кој Серерн го користи, "inter-generational justice".

Се грижиме ли за нашата иднина, за иднината на планетата и тогаш кога ние веќе нема да бидеме живи? Треба да бидеме загрижени или да водиме поголема грижа?!

.

Во 1992 година, на Самитот за планетата Земја во Рио де Жанеиро, Северн Сузуки на само возраст од 12 години ги повика лидерите од светот да размислат за хуманитарната и еколошката ситуација на планетата. За прв пат во историјата, дете стана и ги запраша оние кои се одговорни што превземаат за згрижување/ заштита на нашата планета.

Гласот на тоа дете, полн со искреност и добра смисла, нејзиниот едноставен вокабулар и лесни зборови длабоко допреа до нејзината публика тогаш. Претседател Ал Гор лично нагласи дека "Таа го оддржа најдобриот говор кој го слушнал во Рио".

Нашите акции не ги одразуваат нашите зборови: планетата Земја се уште е во истата состојба и денес, а Северн, сега веќе возрасна во очекување на своето прво дете. Таа уште еднаш се огласи, објаснувајќи дека иако ситуацијата е итна сеуште има време за да се направат промени.

Во овој емоционален документарец полн со надеж, Северн стои како референца за оние кои, од Канада до Јапонија, преку Франција, преземаат конкретни и позитивни акции со кои покажуваат на дело дека го почитуваат биодиверзитетот, органскиот развој и тн.. Но кој ќе одговори на жалбата/ повикот на Северн за промени?

"Северн, гласот на нашите деца" е продолжение на документарец 'внимателно со храната: француска органска револуција. Ова не треба да се случи: нашите деца ќе не обвинат за тоа!'

.

.

Дали Вие, драги читатели имате размислувано подлабоко на оваа тема? Која е поуката која ја извлековте? Дали сТе вклучени во промените, како?

Превземањето конкретни акции е она што во денешнинава најмногу се промовира и почитува. Поминаа декадите на освестување, сега сите знаеме дека теоријата не раѓа плод, туку акцијата!

.

.

:Сите ние во нашите разумни стадиуми на животот свесно одговараме пред сите дека цврсто стоиме позади филозофијата на ова тогаш 12 годишно дете, но, длабоко во нашите дејствија стануваме контрадикторни самите на себе. Не ве обсервирам Вас бидејќи не сум јас поразличен. .. ја сакам оваа промена, во мислите секогаш ја имам оваа позитивна вибрација, но, грешам. ..конзумирачкото општество се има инсталирано многу добро во нормалниот систем на живеење. Како да се промениме самите себе знаеме дека е многу потешко да го промениме системот..?!

Убаво нагласува Северн дека планетата нема да умре, си има изградено свој систем на издржливост, ние сме оние кои сме кратко на патот и ако сакаме да останема подолго задолжително треба да бидеме филтер на планетата, органски импулс на нашето живеење.

Теоријата и книгите се овде, начините како до подобро се поедноставни од оние за уништување (кои сега ги практикуваме). Го сакаме колосекот во кој продолжува еволуцијата или мислиш дека планетата земја т.е. луѓето на неа отидоа малку во костец. Искривена е сликата за заштита на природните ресурси, богатства сета онаа убавина која ни ја дала мајката Земја.

Се споменуваат и дериватите кои не гушат и нуклеарните централи кои не само нас туку и на облаците ги гушат, создаваат рак на дробовите на секоја планина. ..дополнително сечеме за нови столчиња.. конзервирано?! - не благодарам! Би требало да го промениме начинот на живот, но кој ни ги донел бананите кои ни мајмуните не ги сакаат?

- Може од помалите?!

Да, да и краставиците и доматите, компирот, јаболката. ..се ` ..од помалите! На пазарите сакаат да задоволат цела фамилија со една единствена краставица, зарем не може да добиеме таква од која истата таа фамилија би јадела цела недела?

- ма, не е проблем. ..нека ја донесат со шлепер! - нафтата, не заборавајте да ни ја ставите во лебот, слушнавме тестото поголемо станувало така..

.

We are killing ourselves. We are killing our children. The message has not changed and we need to hear it. We need to hear it now. We do not have a right to deny our children a healthy future. We do not have the right to rob the fellow creatures we share this earth with of their lives.

Severn Suzuki

Морбидно, а? А, не е така?

И после речиси 20 години истата порака, се врти како омилена песна на сите станици, но за жал тоа не е омилената песна. Ова е непријатната Вистина која на збор сите ја поддржуваме. Ти звучи познато, секако Ние тоа го знаеме... но, дали тоа знаење ја променува иднината за нашите деца?

НЕ! - за тоа мора да се промениме! За здравата иднина на новите поколенија!

Како за крај ви го оставам најтешкиот дел од задачата, треба билдање за ова да знаете: не оставајте ја светилката таму каде не Ви е потребна, нема потреба водата да тече додека ги миете забите, не спиј под тушот! (ова за мене), шопинг?! (зошто луѓе толку алишта?!), пластична кеса. ..не благодарам!. ..вака листава оди до бескрај, сами дополнете ја и по тоа почнете со извршувањето на задачите со кои ќе си помогнете на самите себе, на вашите деца (сегашни и идни) и на мајката природа, планетава. Action!

“If we can really make the connection between these ecological problems and the reality of what it means – that we’re talking about the future of our kids – I have to believe we’ll change our ways.” Sept. 30 to Oct. 15, viff.org.

Severn Suzuki

.
.