.
.

We are not "saving the planet" because earth will survive without us. We are striving to save humanity and those we share this planet with. We need to act now. We need to show future generations just how much we love them.

Severn Suzuki

.

.Случајно налетав денес на ова видео со девојчето кое го замолка светот за 5 мин, но, 18 години подоцна. .. Се има ли променето нешто во нејзиното мислење?! она што благо се наметнува во филмот, а, е доста важно да се спомене уште на почетокот е терминот кој Серерн го користи, "inter-generational justice".

Се грижиме ли за нашата иднина, за иднината на планетата и тогаш кога ние веќе нема да бидеме живи? Треба да бидеме загрижени или да водиме поголема грижа?!

.

Во 1992 година, на Самитот за планетата Земја во Рио де Жанеиро, Северн Сузуки на само возраст од 12 години ги повика лидерите од светот да размислат за хуманитарната и еколошката ситуација на планетата. За прв пат во историјата, дете стана и ги запраша оние кои се одговорни што превземаат за згрижување/ заштита на нашата планета.

Гласот на тоа дете, полн со искреност и добра смисла, нејзиниот едноставен вокабулар и лесни зборови длабоко допреа до нејзината публика тогаш. Претседател Ал Гор лично нагласи дека "Таа го оддржа најдобриот говор кој го слушнал во Рио".

Нашите акции не ги одразуваат нашите зборови: планетата Земја се уште е во истата состојба и денес, а Северн, сега веќе возрасна во очекување на своето прво дете. Таа уште еднаш се огласи, објаснувајќи дека иако ситуацијата е итна сеуште има време за да се направат промени.

Во овој емоционален документарец полн со надеж, Северн стои како референца за оние кои, од Канада до Јапонија, преку Франција, преземаат конкретни и позитивни акции со кои покажуваат на дело дека го почитуваат биодиверзитетот, органскиот развој и тн.. Но кој ќе одговори на жалбата/ повикот на Северн за промени?

"Северн, гласот на нашите деца" е продолжение на документарец 'внимателно со храната: француска органска револуција. Ова не треба да се случи: нашите деца ќе не обвинат за тоа!'

.

.

Дали Вие, драги читатели имате размислувано подлабоко на оваа тема? Која е поуката која ја извлековте? Дали сТе вклучени во промените, како?

Превземањето конкретни акции е она што во денешнинава најмногу се промовира и почитува. Поминаа декадите на освестување, сега сите знаеме дека теоријата не раѓа плод, туку акцијата!

.

.

:Сите ние во нашите разумни стадиуми на животот свесно одговараме пред сите дека цврсто стоиме позади филозофијата на ова тогаш 12 годишно дете, но, длабоко во нашите дејствија стануваме контрадикторни самите на себе. Не ве обсервирам Вас бидејќи не сум јас поразличен. .. ја сакам оваа промена, во мислите секогаш ја имам оваа позитивна вибрација, но, грешам. ..конзумирачкото општество се има инсталирано многу добро во нормалниот систем на живеење. Како да се промениме самите себе знаеме дека е многу потешко да го промениме системот..?!

Убаво нагласува Северн дека планетата нема да умре, си има изградено свој систем на издржливост, ние сме оние кои сме кратко на патот и ако сакаме да останема подолго задолжително треба да бидеме филтер на планетата, органски импулс на нашето живеење.

Теоријата и книгите се овде, начините како до подобро се поедноставни од оние за уништување (кои сега ги практикуваме). Го сакаме колосекот во кој продолжува еволуцијата или мислиш дека планетата земја т.е. луѓето на неа отидоа малку во костец. Искривена е сликата за заштита на природните ресурси, богатства сета онаа убавина која ни ја дала мајката Земја.

Се споменуваат и дериватите кои не гушат и нуклеарните централи кои не само нас туку и на облаците ги гушат, создаваат рак на дробовите на секоја планина. ..дополнително сечеме за нови столчиња.. конзервирано?! - не благодарам! Би требало да го промениме начинот на живот, но кој ни ги донел бананите кои ни мајмуните не ги сакаат?

- Може од помалите?!

Да, да и краставиците и доматите, компирот, јаболката. ..се ` ..од помалите! На пазарите сакаат да задоволат цела фамилија со една единствена краставица, зарем не може да добиеме таква од која истата таа фамилија би јадела цела недела?

- ма, не е проблем. ..нека ја донесат со шлепер! - нафтата, не заборавајте да ни ја ставите во лебот, слушнавме тестото поголемо станувало така..

.

We are killing ourselves. We are killing our children. The message has not changed and we need to hear it. We need to hear it now. We do not have a right to deny our children a healthy future. We do not have the right to rob the fellow creatures we share this earth with of their lives.

Severn Suzuki

Морбидно, а? А, не е така?

И после речиси 20 години истата порака, се врти како омилена песна на сите станици, но за жал тоа не е омилената песна. Ова е непријатната Вистина која на збор сите ја поддржуваме. Ти звучи познато, секако Ние тоа го знаеме... но, дали тоа знаење ја променува иднината за нашите деца?

НЕ! - за тоа мора да се промениме! За здравата иднина на новите поколенија!

Како за крај ви го оставам најтешкиот дел од задачата, треба билдање за ова да знаете: не оставајте ја светилката таму каде не Ви е потребна, нема потреба водата да тече додека ги миете забите, не спиј под тушот! (ова за мене), шопинг?! (зошто луѓе толку алишта?!), пластична кеса. ..не благодарам!. ..вака листава оди до бескрај, сами дополнете ја и по тоа почнете со извршувањето на задачите со кои ќе си помогнете на самите себе, на вашите деца (сегашни и идни) и на мајката природа, планетава. Action!

“If we can really make the connection between these ecological problems and the reality of what it means – that we’re talking about the future of our kids – I have to believe we’ll change our ways.” Sept. 30 to Oct. 15, viff.org.

Severn Suzuki

.
.

Бори се со гладот, храни ја иднината

Од 2оо7 па наваму, ова се случува секоја година. Луѓето од цел свет кои пишуваат на своите блогови, секоја година се промовираат различни теми и со тоа се обидуваат да направат позитивни промени во свеста како и во подобрувањето на социјалните стандарди, меѓусебното разбирање и можноста за природен и чист начин на живеење. Оваа година за Blog Action Day блогерите за тема ја одбраа храната, и денес е денот кога обединети блогерите користејќи го hash tag—от #BAD11 ги анализираат сите можни аспекти на храната. Од тоа кој што денес има во своето мени, до иднината на произвотсвото на здрава храна, користењето на органски препарати за заштита на ресурсите кои ги имаме. причината поради која оваа година темата на блогерите е храната е затоа што датата се поклопува со светскиот ден на храната, па соработката беше очигледна со оглед на тоа дека со оваа тема има многу да се каже и уште толку многу конкретно да се промени.

Кога ја имаме храната како тема, би можеле за неа да пишуваме од неколку аспекти како би навлегле подетално во структурата на она што сметаме дека е важно. Ако го земеме социјалниот аспект и храната, тогаш навистина би требало да се загрижиме за сите тие територијално населени места на планетата каде луѓето умираат баш поради недостатокот на доволно храна за сите. Посуштински не би сакал да навлегувам во овој сегмент, анализирајќи ги резултатите кои таквиот проблем ги создава, напротив, би сакал да ја направам паралелата со некои од модерните цивилизации каде дневно се фрлат тоништа произведена храна, која иако како дел од капиталното општество, претходно помината низ целиот тој економски синџир завршила како отпад. На момент ми доаша мисла или приказна за мајка тереза која еднаш пред симнување од авион, ги замолила стјуардесите да и ја дадат сета храна која останала од патниците за да може таа да ја даде на оние на кои им треба во моментот, на гладните. ..

од друга страна кога би размислувале за храната, би можеле да помислиме на тоа колку често се храниме, каква храна конзумираме, колку редовно се храниме, дали имаме временска табела на исхрана и тн. Овде е многу важно да се потенцира тоа дека, колку и да е динамичен животот кој го живееме и колку неодговорно и да се држиме во другите аспекти на егзистирање, хранењето и користењето природна храна се важен елемент во здравиот живот и одговорноста кон самите себе и нашето здравје.
[иако не го практикувам редовно, сепак би го нагласил]
правењето медицински прегледи е многу важно кога зборуваме за исХРАНА и моментот на балансирање на телото и продуктите кои се конзумираат

би сакал да го споменам како фактор кој лично го запазувам користењето на храна која е со природно потекло и секако со доволно витамини и протеини кои се потребни на телото за да успее да ги заврши дневните активности кои му се наметнуваат.

Сигурно денес вегетеријанците се максимално задоволни. Она што сите го поддржуваме е начинот на исхрана кој тие го практикуваат. Знам дека е тешко да се има таков начин на исхрана (пробав и самиот), но, ако не редовно барем некогаш е убаво да се прочистува организмот од најразличните калории кои ги прима со секојдневната исхрана, баш со таа вегетеријанска кујна која не е премногу тешка за организмот, а сепак ги задоволува потребите на телото.

Оној трагичен аспект кој оваа година комуната на блогери го наметнува е тој дека порастот на цените на производите и промените во економијата прават во овие две години 10-11 сиромаштијата и гладот да се зголемат. Според Светската Банка [World Bank] дополнителни 70 милиони луѓе се соочуваат со конкретниот проблем.
Жално е меѓу 'гладните' да се најдат самите произведувачи на храна, но, факт е дека тие треба да прават набавки на другите продукти кои е ги произведуваат, а парите кои ги заработуваат со нивните производи не се доволни за егзистенција.



- Што јадевте Вие денес? - На улиците денес повторно имаше деца кои просеа за леб? - ..Африка некогаш може да биде многу поблиску до очите отколку што мислиме..

- во лабараториите се готват новите компири, треба да мирисаат како кромид, а да изгледаат како лубеница. Заборавив да кажам, да, ќе растат на дрво!



( Bono, George Clooney, Jessica Alba, Idris Elba and more unite behind ONE's new campaign to help focus the world's attention again on the famine and food crisis in the Horn of Africa. Find out more at http://www.one.org )

Оваа година на кампањата се приклучува и една друга кампања “The F Word” која се бори конкретно за заштита на децата и луѓето кои умираат во Африка од глад. ..30 000 деца за три месеци. Blog Action Day 2011 година се користи за да се зголеми глобалната свест за ова важно прашање.


Доколку исто сакате да учествувате во овој ден не заборавајте да го споделите овој infographic: Нашиот убаво дизајниран infographic, "Борба против глад" кој ги илустрира земјите кои водат со нивните спасувачките напори во Рогот на Африка и оние кои заостануваат. Канада, Германија и Велика Британија ги исполниле своите обврски и партиципирале со нивната помош, додека Франција и Италија се уште имаат работа. Да бидете сигурни дека јавноста знае тоа!



Отворена е и петиција доколку сакате да ја пополните: drought is an act of nature. Famine is man-made. Let's put an end to famine.

Блогери од околу 8о држави учествуваат во оваа акција. Ако сакаш да учествуваш во Blog Action Day & World Food Day 2011 можеш да го направиш тоа следејќи не во facebook или на twitter користејќи го hash tag-от #BAD11.
Ако сте блогер, тогаш може да се регистрирате на www.blogactionday.org и да ја постирате вашата содржина во Недела, на 16 Октомври 2о11.



.

Во периодот од 28 Јули до 03 Август имав прилика да бидам ментор на група млади од Струмица кои се претставија на детско/ младинската ликовна колонија која веќе четврти (4) пат се одржува во Јабука, општина Панчево во Република Србија. Мојата група броеше четирима вклучувајќи ме и мене. Оваа ликовна колонија од оваа година прераснува во Интернационална и како прва година со таков калибар имаше претставници од Романија, Унгарија, Србија и Македонија или вкупно 25 млади кои неколку дена имаа исклучителна можност да научат многу за уметноста со помош на сите нас менторите.



Марија Атанасова и Георги Трајков беа активните учесници во колонијата, кои имаа можност да се запознаат со неколку техники на цртање меѓу кои: мртва природа, пејсаж, акварел, апстракција како и со модерните форми на изразување како што се уметничката инсталација и перформанс. Во текот на деновите до дека траеше колонијата имавме прилика да се запознаеме со дел од структурите кои работат во Јабука и општина Панчево и со тоа да отвориме простор и оствариме дополнителна соработка се' со цел да се презентираме и во програмата која тие ја реализираат за 2 Август (Илинден).

Како претставници на Македонија за нас беше големо задоволство да на тој голем македонски празник ги мотивираме македонците кои живеат таму и во програмата зедовме учество со она што претходно сме го правеле и умееме. Марија е извонреден вокал и солист и таа ја отвори Илинденската програма со песната 'Катерино моме', додека Георги на публиката која ја имаше од сите краеви на Србија се претстави двапати, најпрво утрото на седницата организирана од Националниот Совет на Македонците во Србија и потоа на ноќната програма со композиција отсвирена на класична гитара. Георги е професионален музичар кој допрва запловува посериозно во музичките води. Оваа година ќе биде прва година во средното музичко училиште во Скопје. Јас бев 'водител' во презентацијата на претставниците од Македонија, а освен нив двајца имавме можност да се претставиме со читање поезија Јас и уште една поетеса од Македонија (го заборавив името – sorry) :D

Ликовната колонија заврши со групна изложба која се отвори во просториите на Домот на културата во Панчево, секој од учесниците доби Благодарница, а беше испечатен и каталог со нивните најубави дела. Изложбата ќе биде поставена во Домот на културата се до следната година каде повторно ќе се сретнат млади од неколку држави и ќе имаат можност да создаваат дела во ова парче земја кое е навистина инспиративно не само за младите, туку и за нас кои ги водиме децата таму.

Освен официјалната агенда на колонијата имавме прилика да гостуваме во неколку телевизии и да ја промовираме колонијата и градовите од кои доаѓаме, децата имаа можност да гледаат претстава во младински театар, да направиме културолошка обиколка на месноста, да се дружиме покрај река, индиректно да следиме дел од тековните настани кои се организираат таму и тн..

Можноста да бидеме дел од оваа ликовна колонија беше поддржана од Општина Струмица и Градоначалникот кои безрезервно се постоваја во однос на менаџирањето за нашето присуство таму. Се надевам следната година друга група на млади од Струмица да биде дел од оваа колонија која има предиспозиции да расте и да се реализира во уште подобра, поквалитетна и по репрезентативна.



Ова е текст кој излезе таму по завршувањето на колонија, а во продолжение и прилогот кој се емитуваше на радио – телевизијата Панчево.





.

.
Ги отварам очите утрово полека од светлината која поминува низ ролетните во мојата соба. Станувам како и секогаш на десна нога, го отварам прозорецот и вдишувам. Пролетта веќе си мириса убаво и се слушаат инсектите што брмчат.
Помислив дека немам сеуште видено пеперутка..
Со ширум отворен прозорец, Nag Champa инсенс и утринска медитација го пречекав сонцето да дојде nа мојата страна од зградата. Дрвјата пред мојот прозор се веќе зелени и една чавка/ гавран има принова. Им оставам секој ден храна и веќе мајката се научи кога да доаѓа да ја зема.

Windows XP is opening…во комјутерот на desktop само Mozilla. Ја кликам и од таму со брзината на светлината или троа побавно во Google. Не можам да прочитам ништо на сликичката. Гледам само како зеленее, погледнувам поубаво, неколку гранки, птици што не ги слушаш како свират, но поради отворениот прозорец се комбинираат со звуците од овие моиве надвор.

Пред неколку дена пуштив твит: It will be Earth day soon..what will you do? или нешто слично и нормално беше да си го поставам прашањето мене лично.
Како прво ќе истражувам малку што, како, каде, кога..па потоа ќе напишам нешто си реков.
Читањето од сабајле со првото кафе ми дојде одлично, сакам да читам работи кои ме интересираат, да научам нешто ново за работи за кои се грижам. И така си читав, читав, читав за мајката/ планетата Земја цел ден и на крај си легнав.

Втора верзија:

Најдов неколку основни информации кои и претходно ги знаев, но не ми беше доволно за да го задоволам моето постоење во оваа планета. Решив да излезам надвор.
Надвор сонцето светеше многу повеќе и даваше енергија за било каква акција. Прашав неколку луѓе дали би сакале да направиме нешто да го одбележиме овој ден, но некако ми беа мрзеливи. Нацртав sticker и го залепив на влезната врата од зградава и отидов по пластични шишиња.
Штом пролетта започнала, може да започне и полевањето на дрвјата кои ги имаме околу зградава. И така на неколку пати, со неколку шишиња ги поминав сите дрвја. Се осеќав позадоволен на дело освен со информациите кои ги прочитав, но секако нема овде да ги пишувам/ препишувам затоа што не е тоа моментот.
Шишињата (оние пластичните) беа во неселктираното ѓубре. Откако ги искористив ги ставив во кантата за пластика. Некои луѓе не обрнуваат внимание на вакви детаљи иако државата веќе им имплементирала начин на живеење во кој ќе можат селективно да го отстрануваат ѓубрево што го прават.
Пример во Струмица еден период имаше неколку еко-лош(к)и острови кои за кратко време се претворија во централни депонии заградени со ограда (зелена). По некое време внатре беше турли тава..од глувчето што се фатило на факот до ручекот кој не го бива ниту за помија (храна) за свињите.

...

Мајката Земја секојдневно праќа сигнали со кои ни кажува немојте вака со мене, користите погрешни методи за правење пари. И има право, но кој да ја слушне во ова демократско(?!?) капиталистичко време. И така дојдоа климатските промени, промените во секторот за енергија, неефикасноста од континуирано уништување на животната средина, озонската дупка, намалениот биолошки диверзитет, загадените води,…

Но, добрината на некои поединци не може да се занемари. Јас сум еден од многуте кој верува дека позитивните промени допрва доаѓаат. Се наоѓаат нови решенија за климатскте промени, се отвараат еко работни места, темата за заштита на планетата Земја е се’ поактуелна, добивањето на енергија е посуфистицирано и да, младите кои стануваат активни граѓани во ова општество имаат поразвиено чувство за заштита на средината во која живеат.

После 40 години од прогласување на денешниот ден (22 Април) за ден на планетата Земја, луѓето по масовно се здружуваат. Организираат трибини, дебати, конференции, еколошки акции, бараат донатори кои сакаат да инвестираат во нови начини и техники на производство и се поотврени во посочувањето виновници кон оние кои сеуште живеат неразбудени, без грам свест за овие глобални теми.
И уметноста како еден од главните механизми за промена на глобалното размислување ја има истата цел. Се повеќе уметници креираат дела со употреба на рециклирани и органски материјали, дела кои гордо стојат во музеите и галериите и имаат дури поголема вредност од некои класични дела.

Да пишуваш и да читаш нешто за одредена тема е интересен предизвик, но на предизвикот ќе му дадам нова форма со тоа што овде ќе завршам и ќе продолжам со денешната мисија .. вербална комуникација со сонливи на кои им треба изворска чиста вода за да им се отворат очите и планински чај за да им се избистри умот.

Ако сакаш уште да читаш (бар денес ако не секој ден), гуглај, денес Google ја поддржува планетата, посети ја главната страна, види колку милиони луѓе денес направиле нешто посебно за да се намали притисокот врз Gaia, следи ги акциите на twitter, или за прв пат селектирај го сопственото ѓубре (хартија, стакло, пластика) исчисти ја својата улица и најблиското место опкружено со природа.

.
Знам дека помина некое време од официјалниот ден кога сите штедат електрична енергија и други ресурси, неколку секунди, минути или часови, или само спомнуваат дека некаде во светот сега се исклучени светлата во чест на овој event
За мене овој настан - #earthhour е важен затоа што мене лично ми помогна да станам свесен за некои клучни глобални проблеми со кои се соочува нашата земја..mother Earth (Gaia).

Кај мене беше респектиран целиот ден (27 Март) уште од сабајлето решив да не се занимавам со работи кои трошат енергија..дури и кога си ги миев забите ја затворив чешмата или славината (тоа е голем успех). Излегов на прошетка со цел да не слушам музика и речиси целиот ден го поминав надвор, со што дејствително не сум потрошил ништо (лично).
Компјутерот покасно го користев само додека имаше батерија, без музика, без премногу отворени програми, а за дополнителна светлина решив да искористам една свеќа која некои две години ја носев со мене во ранец.

И, ова не го пишувам затоа што го правев само еден ден, демек yes и јас бев дел од оваа глобална иницијатива на сВесните, се трудам да не заборавам на важните референци за штедење и штитење на планетата секојдевно.
Тек прва ќе посветуваме повеќе внимание на детаљите кои сме ги пропуштиле во текот на овие векови од "прогресот" на човечкиот ум. Убаво е да се живее во капитализам со индустриски објекти all over и со луѓе програмирани да го притиснат секое утро зеленото копче за оџакот кој носи пари за семејството, убаво е да се има светло кое е секогаш подготвено да правиш маратон во сопствената куќа, трчајќи од соба во соба без да застануваш на checking (вклучи-исклучи), ма може и адаптерот постојаното да ти стои во струја и кога не полниш ништо, телевизорот нека ти шушти ноќе додека спиеш, не ја заборавај и ноќната ламба која те чува од демоните кои ноќе доаѓаат само во твојата соба, што е важно дали излегуваш од дома на еден час или неколку денови компјутерот ти е најдобар и може да работи без проблем цело време, ќе те чека така како што ќе го оставиш.

И така во недоглед уште стотина примери како не научило општеството во кое живееме, она прогресивното кое секој ден е се поразвиено (?!?).
[индивидуално]- убаво Ова општеството и сите тие update-и на умот, но нека овие благодети ги имаат и моите futuristic деца, внуци и паравнуци, мене не ми треба светлото во купатилото кога не сум таму, да комјутерот е добар и работи неколку дена без да го исклучам (проверено) - но нема потреба, charger-от нема да ми стои во струја постојано, истиот момент со светнатото/изгаснатото светло важи и за мојата кујна, работна соба, спална...а оџакот, ќе му дојде крајот ако некој не се сети дека премногу високо го изградил што и дува на месечината во фаца, па таа неможе на раат да дише.

Ми се допаѓа фактот дека оваа глобална иницијатива за подигање на свеста секоја година е се помасовна, и полека полека гиганти од светската индустрија се вклучуваат. Сеуште event-от не е познат како Madonna, но ќе и помине рокот нејзе наскоро, нови ветрови доаѓаат. Свеста притиска кога сме сами и кога немаме струја да слушаме .. Madonna. Голема поддршка за сите држави и градови кои ја поддржаа оваа иницијатива, посебно оние поголемите и поразвиените како Германија, Франција, Холандија, Белгија, Шпанија, Швајцарија и .. Македонија?!? (да, секако!-ај следната година, некој од гарнитурите требало да пишува домашно, па немало како да го направат тоа).
Да, тука беа и немаа домашно, Гватемала, Египет, Катманду, Непал, Јапан..ситно навистина! Повеќе од 4000 градови, гратчиња и општини го исклучија своето светло на територија од околу 125 држави.

Дали ти го поддржа ова?
Ме читаш сеуште?
Ти се промени нешто во мозочната система?

(простено ти е и од мене и од Бога, чедо:P) следната година поорганизирано!

Дај таму некоја лична иницијатива, направи комбинација, твојата, на комшијата па и на сите куќи од маало, нека слушне твојот град-село, да не биде после дај ми комши една кофа струја, мојата отиде, а во маркетот ќе донесат у понеделник.

final report:
имаме проблемчиња, не големи ама онака се врти муабет за недостаток од вода (да, да, на толку океани), здрава храна, дождЧе, топло-ладно по три пати на ден и така натаму. А се' е сведено на лично учество и поддршка и примена на методите за превенција (каква таква, подобра од никаква)

Доколку го поминавте првиот чекор на трачaрско информирање, следниот чекор за Вас е посета на главниот веб пејџ на Earth Hour, hash tag-от на twitter #earthhour, официјалниот блог, и ако сте сеуште заинтересирани, некаде потаму ќе најдете и троа сликички и видеа :))
Ако сте на twitter можете да ги следите нивните активности во текот на целата година - @earthhour

Ова е официјалното видео за оваа година

Еднаш пред многу години кога уште бев во основно училиште учествував на некој конкурс за идејно решение за борба против сидата. Нацртав нешто и го дополнив со позитивни зборови за заштита на одбележаните. Зедов награда и од тогаш сум Црвен. Секоја година ја носам металната црвена панделка и зборувам дека треба да се посвети поголемо внимание на инфицираните. Пред неколку дена Македонија излезе со извештај дека оваа година има пријавено пет нови случаеви на луѓе кои ја собрале оваа епидемична болест од некаде. Кажаа дека сите се мажи и дека со хомосексуален однос ја закачиле оваа болест. Мене ми беше апсурно повторно вест што застрашува да таргетира одредена група на луѓе и да ги омаловажува. Во нашава држава секогаш треба некој да биде покажен со прст, иако сите добро знаеме дека најлесен начин да се инфицираш е да имаш незаштитен секс. Колку и да е банална оваа тема со кондомите, јас мислам дека треба и хетеросексуално настроените луѓе да знаат дека ова не е болест која може да ја фатат само педерите туку и оние што јадат супа или пијат густи сок.

Додека овде годишно се заразуваат со вирусот пет хомосексуално настроени или три, во Америка (fucking USA) секоја 9½ минута некој нов се заразува. која статистика - да ти свирне главата ако помислиш да одиш таму. Секој од нас потсвесно може да делува на околината во која живее и секој од нас може да биде лидер во освестувањето на луѓето кои уште не знаат како да се заштитат од овој смртоносен вирус.

Како индивидуа:

• треба да знаеме дали сме/или не сме инфицирани од вирусот;
• ако сме инфицирани, треба да примаме медицинска терапија и да ги заштитиме другите од инфицирање;
• треба да се заштитиме самите себе и другите од ХИВ;
• треба да се едуцираме за ХИВ;

Не би сакал да ги пишувам фактите овде, затоа што ова е мое место за пишува и фактите како такви само загрижуваат. Аспектот кој мене остсекогаш ми одземал внимание е самата свесност како таква кај луѓето. Колку се отворени во односите со луѓето кои се инфецирани, колку се трудат да си ги срушат сопствените бариери, комплекси и фрустрации со се' она што не е блиску до нивните манири и начини на живеење. Ние луѓето знаеме да игнорираме и без да сме свесни за тоа и без да сакаме да сме игнорантни. Не верувам дека има некој кој самиот себе би си кажал дека е игноратор и дискриминатор, а во одредени ситуации се однесува така. Јас лично до сега немам запознаено лице иинфицирано со овој вирус и не би знаел како би се однесувал со него доколку се запознаам. Но живеам со став за себе дека не сум одбивен кон табу темите. Уште од рано утро денес почнав да твитам за поддршка на оваа кампања која од година на година станува се поголема. Неколку од твитовите:

• STOP AIDS, thank you! I don't care how, I'm not scientist!

• 28 years 28 millions died - stop AIDS! somehow..

#WorldAidsDays оваа година се одржува по 21 пат. Луѓето во светот на најразличен начин се борат против ширење на оваа епидемија. Донираат сретства на отворени сметки за заштита на деца заболени од вирусот, одржуваат и посетуваат најразлични хуманитарни настани, го шират зборот за подигање на свеста на луѓето, пишуваат текстови, читаат како се чувствуваат луѓето кои живеат со овој вирус, гледаат видеа за превенција од оваа лудорија, волонтираат во организации кои имплементираат едукативни програми.

Како што United Nations Secretary General Ban Ki-moon кажа:

“On World AIDS Day this year, our challenge is clear: we must continue doing what works, but we must also do more, on an urgent basis, to uphold our commitment to reach universal access to HIV prevention, treatment, care and support by 2010”

Денес кампањaта е многу силна и во неа се вклучија многу влијателните google, Nike, facebook, twitter...
станете и вие дел од поддршката на оваа кампања на:
-facebook -HELP US TURN FACEBOOK (RED) FOR WORLD AIDS DAY
-twitter - HELP US TURN TWITTER (RED) FOR WORLD AIDS DAY
-joinRed - join RED [dot] com

промотивното видео од овогодинешнава кампања

At a moment when the right to education for all is being tacitly eliminated under the bureaucratic code of "participation", by an administrative decree and without prior public discussion, despite the fact that the right to education is recognized as the universal and binding goal of civilization even in the Universal Declaration of Human Rights of the United Nations, we feel that we must stand up in defence of that right not just in our own name, but in the name of society in general. We believe that the right to education is constitutional to any democracy which is more than a name.

The only public space immediately available to us is the space of the public institution where we are educated. Transforming it into space for the articulation of demands in defence of democratic public interests, we assume our part of responsibility in defending universal social interests from socially destructive processes of commercialization and social polarization according to income. As the problem of commercialization is not present only in Croatia, this action is being undertaken at the same time as other similar actions around the world, during the international week of fight against commercialization of education. During the occupation, we will hold our own educational programme instead of the normal classes, which will be open to all the students and general public. All decisions about further actions will be made by the students together through the direct democratic process at public plenary sessions.

We demand the elimination of all types of fees that have been introduced in higher education at all levels: undergraduate, graduate and postgraduate. The taxes we pay must provide a sufficient guarantee for basic rights and acquired institutions of social justice and equality. Anyone who claims that this is not possible within the existing fiscal framework is only confirming the acute reality of the need that the policy which has set up that framework be fundamentally redesigned.

We ask all students and professors to support us, and we extend that plea to all other citizens as well because universal education available to all is not only in the interest of students but is of significance for the future of the entire society.

We will not agree to the auctioning of rights – equality is not for sale!


Request to all the student organizations in Macedonia (& others)! Please support the Independent Student Initiative in Croatia!

we need all type of support from the STUDENT ORGANIZATIONS everywhere and we need the official support of (e.g. the students' organization in Ljubljana sent us an official support). I know a lot of you guys are involved in students organizations, or are even chairs of those organizations, if you could let this information out in your organization, if you could send us a letter of support, that would be great!!!

The mail on which you can send your support is:

marta.kolega2008@gmail.com

the picture or the logo belongs to All Nepal National Free Students Union, but cause the Croatian initiative doesn't have yet any logo, sign or web page, thanks!