Само што го рече тоа, кога гледа - пред него стои волшебничка.
- Што сакаш? - го праша волшебничката.
А човекот од низок раст стои и од страв неможе да каже ништо.
- И? - рече волшебничката.
А човекот од низок раст стои и молчи.
Волшебничката исчезна.
Точаш човекот од низок раст почна да плаче и да си ги гризе ноктите. Отпрва ги изгриза сите нокти на рацете, а потоа и на нозете.
Читателе, размисли околу баснава, и нема да ти биде сеедно.
Данил Хармс
- од " Старица и други раскази", издание на Темплум
- The goal of realistic image synthesis: an example from photography
L. Stroebel, J. Compton, I. Current, and R. Zakia. Photographic Materials and Processes, Boston: Focal Press, 1986
...
И јас си помислувам на басната на Хармс, веќе неколку пати денес.
На волшебството кое ќе му помогнеше да го постигне тоа што сака.
И на стравот за соочување со својата цел.
Можеби е подобро да даваме голови без да ги посакуваме, отколку да навиваме за победа, на игра без предвреме направена стратегија.
А може и да се прошетаме во природа, под рака со човекот со низок раст.
Можеби само да не понесе по патеката на волшебничката. Или само да ја видиме.
А дали би го посакале дијалогот со Неа, од Некого зависи.
Господине Хармс?
...или да грицкаме нокти?
