Though he and his wife, Vera, were rarely apart, the author wrote to her for more than 50 years
By Shaun Walker in Moscow

Љубовни писма од Владимир Набоков повеќе од пола век стари, напишани за неговата сопруга Вера, откриваат една нова страна од животот на еден од најдобрите љубовни писатели на 20 век. Повеќе од 300 писма се најдоа во колекцијата на неговиот син Dimitry кои ќе бидат издадени во текот на наредната година на англиски јазик. Селекција/ извадок од писмата се појави минатата недела, напишани на оригинален руски јазик, во руското списание Сноб.

Писмата ја откриваат романсата помеѓу Набоков и Вера Слоним, потоа Набоков, од средбата во Берлин, 1923 до непосредно пред смртта на Набоков во Montreux, Швајцарија, 1977 година.

Набоков ги посвети речиси сите неговите издадени дела на неговата сопруга, која беше негов лектор и преведувач, а двајцата беа пар која ретко се разделува. Како и да е, нивниот син единец пронајде повеќе од 300 писма во архивата на неговата мајка. Таа ги има уништено нејзините писма за Набоков.

Набоков ја запознал Вера на хуманитарен/ добротворен бал во Берлин и нивните први писма се полни со страст, дива страст.
"Како можам да ти објаснам, радост моја, злато мое, моја небесна среќо, колку сум целосно твој – со сите мои спомени, песни, импулси и внатрешни потреси."* - и пишува Набоков по кратко време од кога ќе ја запознае. "Да ви објаснам дека не можам..да се сетам на најневажниот инцидент без жалење – какво болно жалење! - дека ние не поминавме низ сето тоа заедно – можеш ли да разбереш, моја радост?"*

*"How can I explain to you, my joy, my golden one, my heavenly happiness, just how much I am fully yours – with all of my memories, my poems, impulses and inner tremors?"
*"Explain to you that I can't... recall the most insignificant incident without regret – such painful regret! – that we did not go through it together... – do you understand, my joy?"
...

Роден во аристократска фамилија во St. Petersburg во 1899 Набоков го поминува своето детство во Русија. Кога доаѓа болшевичката револуција 1817, семејството побегнува и тој започнува со јазичните студии на Tринити колеџот во Kембрич [Trinity College, Cambridge]. По дипломирањето се вселува во руска емигранска заедница во Берлин и ја започнува својата пишувачка кариера. Неговите први книги ги пишува на руски јазик, потоа, подоцна некои новели/ романи, вклучувајќи ја и Лолита да бидат напишани на англиски јазик.

Писмата се напишани со препознатливиот стил на Нобоков – вели Sergey Nikolayevich, заменик главен уредник и одговорен уредник на списанието Сноб. Тие не можат да бидат споредени со било што друго во историјата на напишаното/ писмата, зборовите, тие се дел од наслетството на еден голем поет и писател.

Писмата се размислувања за различни теми "Небесниот рај, веројатно е прилично досаден и има толку многу мек ангелски јорган/ памук што пушење е забрането.* - пишува авторот еднаш . "...да потсетам, некогаш ангелите пушат, криејќи го тоа со своите крилја, кога архангелот доаѓа ја фрлаат цигарата подалеку: така ние на небото гледаме комети." *

*"Heavenly paradise, probably, is rather boring, and there's so much fluffy Seraphic eiderdown there that smoking is banned,"
*"... mind you, sometimes the angels smoke, hiding it with their sleeves, and when the archangel comes, they throw the cigarettes away: that's when you get shooting stars."

Во текот на 1940 и 1950 година кога Нобаков живеел во САД, писмата многу често содржеле опишување на некое патување што во себе носи сличност со патеписот во Лолита, каде Х/умберт Хумберт го носи малолетното девојче од мотел во мотел.
Ние почнавме да забележуваме од каде доаѓа идејата за Lолита – вели мр. Nikolayevich.

Подоцнежните писмата, напишани со чувства, му служат за по прозаично изразување на структурата/ прашањата – како ги сака подготвени јајцата и која е цената на млекото.

преведено од страната на ~ The INDEPENDENT.co.uk



.