.
.
.
.

текстот е премногу добар за да не заврши на мојот блок како една од мотивирачките содржини кои служат за подигање на волјата на младите луѓе да се посветат на тоа што ги исполнува. Сите ние кои се бавиме со креативни професии често наидуваме на периоди каде инспиративното ниво и мотивацијата за создавање стануваат релативни и како луѓе не чувствуваме вистински сила да ја пренесеме нашата порака преку нашите дела чунки тие не се создадени (не ги создаваме).

во овој текст ќе ги сретнеме едни од клучните фактори кои не носат до тој немотивирачки стадиум кога не твориме. Овде ги нарекуваат стравови, можеме да ги анализираме како такви единствено ако претходно заклучиме дека сме ја поминале оваа лекција и немаме проблеми да се соочиме со нашите стравови, туку да ги преминеме и продолжиме да живееме понату соочении со дел од елементите во животот кои директно влијаат на нашето расположение и на начинот на живеење и егзистенција/ творење.


# 1 недoверба во самиот себе (Што ако не сум доволно добар?)

Ова е најверојатно стравот број еден за било кој креативен професионалец. Впрочем, ние не создаваме/ произведуваме нешто што е наша потреба, но, во најголем дел од креативното време создаваме луксуз/ убавина. Колку повеќе нашата уметност го збогатува нашиот личен живот и животот на другите, покажува нешто без кое ние (барем како потрошувачи) веројатно не можеме да живееме.

кога си слаб со пари, луксузите како порачување книги, музика, билети за перформанси и уметнички дела се често првото нешто кое дозволуваш да си оди. ние не сме доктори, наставници, па дури ни земјоделци - ние не создаваме или обезбедуваме сервис/ услуга без која луѓето не можат да живеат. како уметници, ние сме свесни за овој факт што очигледно ни го полни како со гориво нашето чувство на недоверба во самите себе. од време на време не можеме да си помогнеме, освен да се чувствуваме, па добро. ..потрошени.

Што ако никој не сака да го купи моето дело?

Лекот за недовербата која ја градиме во самите себе изненадувачки не е успехот. Светот е полн со познати и успешни уметници, писатели, музичари кои иако познати сеуште се полнат со депресија и чувство на сомневање. За жал, за повеќето од нас, тоа е нешто што некогаш нема целосно да си оди од нас. Наместо тоа, ние мора да најдеме начин да живееме со овој сомнеж, но, сепак да знаеме реално да го вреднуваме креативниот процес како и самото дело/ резултат.


# 2 Јас не сум доволно оригинален (некој друг тоа го прави подобро)

И покрај тоа дека може да биде вистина, да, сите големи теми во уметноста и литературата се веќе создадени, илјадници пати претходно, секогаш е можно да се донесе нешто сосема ново во процесот.

Да се ​​соочиме и со тоа дека писатели и уметници се позајмуваат од своите креативни предци уште од кога постои нешто што се нарекува уметност. Дури и Шекспир позајмувал речиси за сета неговата работа од други писатели, но на крајот, постои мало сомневање дека го направил тоа на изразито свој начин.

"Оние кои не сакаат да имитираат нешто, произведуваат ништо." ~ Салвадор Дали

Престанете постојано да се обидувате да го откриете тркалото. Наместо тоа користете го, научите од него, моделиријте го и тогаш создадете своја сопствена верзија од него. Не грижете се да бидете препознаени/ видени како имитатор. сите ние ја научивме нашата уметност од оние кои дојдоа пред нас. Соживеј се со некое дело и создади верзија на тоа што е вистинска/ блиска за вас.




# 3 Луѓето не ме сфаќаат сериозно како уметник

"Уметноста е хоби, а не вистинска работа"

"Се плашам дека моите пријатели и семејството ќе бидат разочарани од мене"

Вистината е дека вашата кариера како уметник е толку сериозна колку сами ќе направите околу тоа. Дали ја работите како ваша "работа" или ја работите повремено и тоа како "хоби"? Колку работа навистина вложувате секојдневно? Ако сте си шеф самиот на себе, би си платиле ли за напорите кои ги вложувате во моментов?

Да се справиш со своите пријатели и фамилија (посебно родителите) може да биде особено тешко кога станува збор за тоа да те видат/ прифатат како вистинки уметник - работник. Во крајна линија ќе те прифатат тебе и твојата уметност толку сериозно колку што Вие самите сте се прифатиле. Со други зборови, ако видат дека се впушташ во 10-15 часовна дневна работа на твоите дела и освен тоа се грижиш за промоцијата на твоите дела, тогаш тие ќе те видат и прифатат како 'уметник-работник', а не само како нивното дете кое создава уметост.



# 4 Луѓето ќе ја украдат мојата работа или моите идеи/ дела

Еден од најголемите стравови кои уметниците го имаат е кога ги прашувам за продажба на нивните дела на интернет е тоа што се плашат дека луѓето ќе ги уккрадат нивните работи/ дела или нивните идеи. Иако не постои сомнеж дека ова може да се случи, премногу артисти го користат ова како изговор за да останат надвор од online пазарот сите заедно.

Да, луѓето крадат идеи цело време. Ви го правите истото, и јас го направив и секој уметник под сонцето го направил тоа во некој момент (види # 2). Бараме идеи кои зборуваат за нас, а потоа ги користиме за да ја предизвикаат/ разбудат нашата имагинација. Ние не зборуваме за овие луѓе, сепак, зборуваме за вистинските крадци кои едноставно превземаат работи од интернет и си ги препишуваат како свои.

Иако ова е секако вистински проблем, исто така, мора да сфатиме дека овие уметнички паразити се многу мал број помеѓу online популацијата. 98% од луѓето кои ја гледаат вашата работа online немаат намера за кражба на вашето дело, тие едноставно уживаат додека го гледаaт и можеби, само можеби, тие би можеле да бидат заинтересирани за купување на истото.



# 5 Мојата работа никогаш не е толку добра како што замислував дека ќе биде

Нема уметник кој секогаш е целосно задоволен од своето дело. Некои парчиња/ дела секогаш ќе ти се допаѓаат повеќе од некои други, но, создавањето на совршенството е само привидение што ве чува подалеку од тоа се движите понатаму.

"Уметничкото дело никогаш не е завршено, само напуштено." ~ Леонардо Да Винчи

Во одреден момент, сепак, мораш да допуштиш сите тие состојби да поминат и да продолжиш понатаму. Мора да го прифатиме фактот дека дури и најголемите автори, композитори, музичари и уметници се' уште се незадоволни од своите ремек-дела на некој начин. Совршенството е илузија која ќе те изеде ако допуштиш тоа да се случи. Размислете за секое дело/парче што го создавате како преку отскочна штица е спремно за подолго патување. Никогаш нема да стигнете до следната фаза на развој, како уметник, освен ако не сте подготвени да го оставите тоа дело настрана и почнете да движите кон следното дело.

Само остави да помине,

живеј ја Својата уметност ~





.