The paradox of our time in history is that we have taller buildings but shorter tempers, wider freeways, but narrower viewpoints. We spend more, but have less, we buy more, but enjoy less. We have bigger houses and smaller families, more conveniences, but less time. We have more degrees but less sense, more knowledge, but less judgment, more experts, yet more problems, more medicine, but less wellness.

We drink too much, smoke too much, spend too recklessly, laugh too little, drive too fast, get too angry, stay up too late, get up too tired, read too little, watch TV too much, and pray too seldom. We have multiplied our possessions, but reduced our values. We talk too much, love too seldom, and hate too often.

We've learned how to make a living, but not a life. We've added years to life not life to years. We've been all the way to the moon and back, but have trouble crossing the street to meet a new neighbor. We conquered outer space but not inner space. We've done larger things, but not better things.

We've cleaned up the air, but polluted the soul. We've conquered the atom, but not our prejudice. We write more, but learn less. We plan more, but accomplish less. We've learned to rush, but not to wait. We build more computers to hold more information, to produce more copies than ever, but we communicate less and less.

These are the times of fast foods and slow digestion, big men and small character, steep profits and shallow relationships. These are the days of two incomes but more divorce, fancier houses, but broken homes. These are days of quick trips, disposable diapers, throwaway morality, one night stands, overweight bodies, and pills that do everything from cheer, to quiet, to kill. It is a time when there is much in the showroom window and nothing in the stockroom. A time when technology can bring this letter to you, and a time when you can choose either to share this insight, or to just hit delete.

Remember, spend some time with your loved ones, because they are not going to be around forever. Remember, say a kind word to someone who looks up to you in awe, because that little person soon will grow up and leave your side. Remember, to give a warm hug to the one next to you, because that is the only treasure you can give with your heart and it doesn't cost a cent.

Remember, to say, "I love you" to your partner and your loved ones, but most of all mean it. A kiss and an embrace will mend hurt when it comes from deep inside of you. Remember to hold hands and cherish the moment for someday that person will not be there again. Give time to love, give time to speak, and give time to share the precious thoughts in your mind.

Life is not measured by the number of breaths we take, but by the moments that take our breath away.

Live your year!
author UNknown

I got this for New Year and I agree with every single word.
[haPPy HOLYdays]

Еднаш пред многу години кога уште бев во основно училиште учествував на некој конкурс за идејно решение за борба против сидата. Нацртав нешто и го дополнив со позитивни зборови за заштита на одбележаните. Зедов награда и од тогаш сум Црвен. Секоја година ја носам металната црвена панделка и зборувам дека треба да се посвети поголемо внимание на инфицираните. Пред неколку дена Македонија излезе со извештај дека оваа година има пријавено пет нови случаеви на луѓе кои ја собрале оваа епидемична болест од некаде. Кажаа дека сите се мажи и дека со хомосексуален однос ја закачиле оваа болест. Мене ми беше апсурно повторно вест што застрашува да таргетира одредена група на луѓе и да ги омаловажува. Во нашава држава секогаш треба некој да биде покажен со прст, иако сите добро знаеме дека најлесен начин да се инфицираш е да имаш незаштитен секс. Колку и да е банална оваа тема со кондомите, јас мислам дека треба и хетеросексуално настроените луѓе да знаат дека ова не е болест која може да ја фатат само педерите туку и оние што јадат супа или пијат густи сок.

Додека овде годишно се заразуваат со вирусот пет хомосексуално настроени или три, во Америка (fucking USA) секоја 9½ минута некој нов се заразува. која статистика - да ти свирне главата ако помислиш да одиш таму. Секој од нас потсвесно може да делува на околината во која живее и секој од нас може да биде лидер во освестувањето на луѓето кои уште не знаат како да се заштитат од овој смртоносен вирус.

Како индивидуа:

• треба да знаеме дали сме/или не сме инфицирани од вирусот;
• ако сме инфицирани, треба да примаме медицинска терапија и да ги заштитиме другите од инфицирање;
• треба да се заштитиме самите себе и другите од ХИВ;
• треба да се едуцираме за ХИВ;

Не би сакал да ги пишувам фактите овде, затоа што ова е мое место за пишува и фактите како такви само загрижуваат. Аспектот кој мене остсекогаш ми одземал внимание е самата свесност како таква кај луѓето. Колку се отворени во односите со луѓето кои се инфецирани, колку се трудат да си ги срушат сопствените бариери, комплекси и фрустрации со се' она што не е блиску до нивните манири и начини на живеење. Ние луѓето знаеме да игнорираме и без да сме свесни за тоа и без да сакаме да сме игнорантни. Не верувам дека има некој кој самиот себе би си кажал дека е игноратор и дискриминатор, а во одредени ситуации се однесува така. Јас лично до сега немам запознаено лице иинфицирано со овој вирус и не би знаел како би се однесувал со него доколку се запознаам. Но живеам со став за себе дека не сум одбивен кон табу темите. Уште од рано утро денес почнав да твитам за поддршка на оваа кампања која од година на година станува се поголема. Неколку од твитовите:

• STOP AIDS, thank you! I don't care how, I'm not scientist!

• 28 years 28 millions died - stop AIDS! somehow..

#WorldAidsDays оваа година се одржува по 21 пат. Луѓето во светот на најразличен начин се борат против ширење на оваа епидемија. Донираат сретства на отворени сметки за заштита на деца заболени од вирусот, одржуваат и посетуваат најразлични хуманитарни настани, го шират зборот за подигање на свеста на луѓето, пишуваат текстови, читаат како се чувствуваат луѓето кои живеат со овој вирус, гледаат видеа за превенција од оваа лудорија, волонтираат во организации кои имплементираат едукативни програми.

Како што United Nations Secretary General Ban Ki-moon кажа:

“On World AIDS Day this year, our challenge is clear: we must continue doing what works, but we must also do more, on an urgent basis, to uphold our commitment to reach universal access to HIV prevention, treatment, care and support by 2010”

Денес кампањaта е многу силна и во неа се вклучија многу влијателните google, Nike, facebook, twitter...
станете и вие дел од поддршката на оваа кампања на:
-facebook -HELP US TURN FACEBOOK (RED) FOR WORLD AIDS DAY
-twitter - HELP US TURN TWITTER (RED) FOR WORLD AIDS DAY
-joinRed - join RED [dot] com

промотивното видео од овогодинешнава кампања

Тоа е универзалната животна енергија, силата која го произведува и оддржува целиот живот во космосот. Зборот е јапонски и е составен од два збора #REI што значи универзален, безграничен аспект на таа енергија и #KI што значи витална животна сила која тече низ се' што е живо.

Карактеристики на реики енергијата:

• Реики делува секогаш за доброто на примателот;

Реики никогаш не делува негативно. Со таа енергија никогаш на никого нема да наштетите.

• Реики не може да се злоупотреби;

Универзалната животна енергија дејствува секогаш на начин својствен единствено на неа. Таа едноставно не може на друг начин. Реики секогаш го поттикнува светлото и љубовта во нас.

• Реики секогаш делува на решавање на причините на проблемот;

Кога ќе дојде до тоа да исчезнат симптомите на некое заболување после Реики третманот, тоа се случува како последива на тоа што Реики дејствува директно на отстранување на причината поради која настанала болеста, а не само на елиминирање на последиците.

• Реики делува на сите нивоа;

Бидејќи Универзалната животна енергија доаѓа од највисокото ниво каде е праизворот на целиот живот, та на својот пат до материјалното ниво ги решава сите проблеми на сите нивоа кое се наоѓаат помеѓу. Ги руши сите блокади кои постојат.

Реики секогаш делува целовито. Тоа во себе ги вклучува сите нивоа на постоење. Реики се стреми да ве доведе како целина во рамнотежа и хармонија. Реики давателот служи како канал, и тој не ја дава својата сопствена енергија. И додека служи како канал на реики енергијата помага во хармонизирањето на друго лице, тој воедно и самиот сбеси се јакне и хармонизира. Реики енергијата од друга страна си пронашла пат до областа која е најпотребна. Реики очигледно има многу поголема мудрост од нашата сопствена, затоа што таа знае што, кога и каде му треба на примателот кој ја прима таа енергија.

Особено чувствителните луѓе често пати го доживуваат како љубов. Љубовта секогаш е онаа сила која не води до соединување со целокупната креација каде се знаењето и мудроста, творештвото, блаженството и исполнувањето. Реики ни помага повторно да го пронајдеме патот до таа целина и здравје. Затоа реики е исцелителска метода во најширок поим.

Реики енергијата позитивно делува и на физичкото и на психичкото здравје и при тоа:

1. Помага кон природното самоисцелување (лечење);
2. Создава предуслови за лечење на сите болести;
3. Го витализира духот и телото;
4. Повторно го воспоставува духовниот баланс;
5. Дејствува на сите нивоа: телесно, духовно, емоционално и душевно;
6. Ги урамнотежува телесните енергии;
7. Ослободува од ментални и духовни блокади и помага во целосно опуштање;
8. Го чисти телото од наталожените токсини;
9. Го зголемува имунитетот;
10. Ги отстранува напнатоста, незаинтересираноста, сомнежот и обесхрабреноста;
11. Помога да се отфрлат огорченоста, критицизмот, грижата на совеста и животните стравови;

...

(not the same article)
Electromagnetic Energy Work

Reiki is an ancient Japanese healing art which involves the Universal Energy as well as combined energy fields from the practitioner and client. This Universal energy is the very same energy which we breath each day other wise known as our “Life Force”. Internal electrical energy, which sustains and nurtures our entire being and all living things, is constantly moving and changing at cellular level. Consequently, when our energy field is low or blocked, we become more vulnerable to feeling stressful which often results in poor overall health. Prolonged periods of this condition can be destructive to our physical, mental and emotional health. All of these conditions are relieved through energy work.

Reiki energy healing is done for the purpose of clearing and balancing our body’s electrical circuits (the meridians), energy centers (the charkas) and electro-magnetic field (the aura - our energy field). As the energy field becomes more balanced, the body is able to support its own healing process. In turn, the body begins releasing unwanted stress, toxins and disease.

This non-invasive, wholistic therapy benefits all levels of healing from the physical, mental and emotional to spiritual. During a Reiki treatment, the recipient may feel a gentle electrical sensation (tingling) or emanation of heat from the practitioners hands. Proper technique involves the practitioner positioning their hands just above the body to better facilitate the movement of energy. In turn, the recipient’s energy field begins to balance which increases relaxation of the mind and body. This deep state of relaxation enhances the healing process and can be complimentary to any alternative or conventional healing methods. Reiki can be used to reduce pain and stress as well as other various emotional disturbances such as anxiety, fear, and phobia. Reiki not only treats the symptoms but assists the client in addressing the root causes of their illness. Often during a session, the client releases both emotional and physical stresses on the body.

Reiki can help create a heightened sense of intuition and most important, provide a greater understanding of one’s emotional behavior which offers self-control. This awareness often brings inner peace, optimism and a higher self-esteem. However, the greatest gift that Reiki offers is the ability to learn Reiki for your own self correction, balancing and healing.

На последниот ден од месец Октомври имав прилика да бидам присутен преку live streaming на прославувањето на 10 роденден на lyrikline коe се одржа во Берлин и на која со својата поезија се претстави нашиот поет Никола Маџиров. Како цело настанот беше организиран на највисоко ниво. Беше покриен со twitter профил преку кој комуницираа со твитер заедницата и информираа за редоследот на поетите, исто така имаше отворена chat room (соба за комуникација) каде секој од поетите после читањето имаше прилика да комуницира со луѓето што го следеа настанот преку интернет. имавме можност да поставуваме најразлични прашања на кои добивавме директни одговори од самите автори. Светлината во салонот кај што се одржувањше настанот беше пријатна и изборот на музиката која одеше пред почетокот на настанот и на крајот исто така.

Самиот редослед на авторите компонираше прекрасна мелодија од многу јазици кои стануваа едно со душата на поезијата. Имаше претставување на автори чиј јазик мене ми беше непознат, но во продолжение имав прилика да разговарам со самите автори и да разберам која е содржината на нивната поезија.

На настанот се појави плејада на високо реномирани и познати поети меѓу кои: Nicole Brossard (1943 Québec) – Babangoni wawa Chisale (1981 Malawi) – Elke Erb ( 1938 Deutschland) – Bei Ling (China) – Nikola Madzirov ( 1973 Makedonien) – Thomas Möhlmann (1975 Niederlande) – Remi Raji (1961 Nigeria) – Daniel Samoilovich (1949 Argentinien) – Lutz Seiler (1963 Deutschland).

Никола се претсави со дел од неговите последни напишани дела кои сигурно ќе се појават во неговата најнова збирка поезија. За време на неговото претставување на streaming каналот се појавија многу Македонци кои го поздравија и беа горди дека се дел од еден ваков настан на кој Македонец успеа да не наежи на сите до еден со зборовите и тонот со кој ја интерпретираше неговата поезија. Се подигна духот на сите и коментарите и комплиментите на момент ја засенија другата публика која се обидуваше исто така да даде позитивни коментари на англиски.

Ја поздравувам организацијата на lyrikline.org и се надевам во иднина на многу успешни реализирани настани како овој од нивна страна.
lyrikline.org е платформа на интернет на која е достапна поезија која можете да ја примите преку аудио запис или да ја прочитате на мајчиниот јазик на кој е напишана или пак преку најразличните преводи. Во моментот lyriline.org претставува 600 поети, 5500 поетски дела, 50(!) јазика и 6600 преводи на над 49 јазика.

Една од песните со кои се претстави Никола Маџиров:

ПРЕД ДА СЕ РОДИМЕ


Улиците беа асфалтирани
пред да се родиме и сите
соѕвездија веќе беа формирани.
Лисјата гниеја
до работ на тротоарот.
Среброто црнееше врз
кожата на работниците.
Нечии коски растеа низ
должината на сонот.

Европа се обединуваше
пред да се родиме и косата
на една девојка спокојно
се ширеше врз површината
на морето.


Никола Маџиров е роден 27.05.1973 во Струмица. Објавува поезија, есеи и преводи. За поетската збирка Заклучени во градот (1999) ја добил наградата за дебитантска книга Студентски збор, а за Некаде никаде (1999) наградата Ацо Караманов. Во 2004 година ја објавува збирката собрани песни Во градот, некаде. За поезијата од неговата поетска книга Преместен камен (2007) ја добива европската награда Хуберт Бурда, која се доделува на автори родени во Централна и Источна Европа. Исто така е автор на хаику збирката Асфалт, но небо.Неговата поезија е преведена на осумнаесет јазици и објавувана во избори и антологии во земјава и странство. Координатор е за Македонија на интернационалната поетска мрежа Lyrikline. Според неговата поезија снимени се два краткометражни филмови во Софија и Загреб. Бил учесник на повеќе интернационални поетски фестивали и добитник е на неколку меѓународни признанија и стипендии (KultuKontakt; Internationales Haus der Autoren Graz; LiteraturHause NÖ). Живее и работи како уредник, книжевник и преведувач.

сликите во текстот се дела на Ване Костуранов.
- Portrait of a poet, 2009, 40 x 75 cm, acrylic on canvas
- In between, 2009, 50 x 50 cm, acrylic on canvas

...my contribution to Blog Action Day ‘09 Climate Change!

You cannot solve a problem with the same thinking that caused the problem.

Albert Einstein

Art is weapon in the hands of the artist. We can take anything as a topic and from that create art work that will be unique and will spread message that can change some levels in our social leaving. A lot of artists try with their works to show their deeper understanding of climate change. Artists through photography, film and video, sound and painting try to present their personal response to the effects of changing weather patterns, disappearing ice, rising sea levels, alterations in biodiversity and the build-up of toxic chemicals in the seemingly pristine landscape of the Arctic.
Through exhibitions and events program, films, books and youth programs it is clear to see how the artists and young people have been effected by the science of climate change. There gonna be questions like "What can artists tell us that we don't know already from a deluge of media reports, TV documentaries, newspapers etc?", "And what practical solutions can artists offer to tackle climate change?" who will try to stop the imaginations, but Climate change is something that give Us different ideas for how we can stop it.
We can use Art to inspire new awareness of, discussion about, and action on environmental issues, with new possibilities for envisioning a sustainable future. Trough art we can learn more about the science of global warming.
"Knowledge does not often inspire action. Feelings like compassion and anger do. Good art generates passion." Stephen Leahy continue “The point is that the artists’ view is invaluable precisely because they are not experts and do not have the authority granted by science. They are only as persuasive as their images. As non-experts, though interested and knowledgeable, they stand in for the view of the everyman. This reflects the nature of urban and natural systems. They transcend boundaries; they transcend borders, disciplines, issues, and expertise. With art, the viewer knows that he has a license to interpret, to critically evaluate the work, that his opinion matters."
Artists are desperately needed to help everyone to understand the impacts of climate change at an emotional level and to inspire action. By creating climate change art our influence can stretch far beyond the boundaries of our personal circle. If others find our work to be moving they will share it with others, until our voice is amplified and our message reaches millions around the world. Unlike the scientist, we artists have the freedom to weave facts, opinions, thoughts, emotion and color all together. We can instill passion and motivate change. That is our palette.

On other blog I find tools who can help every artist to create climate change art:
1. SYMBOLS: How to show climate change when you can’t see it
2. METAPHORS MAKE THINGS STICK: Give old phrases new meaning
3. WITNESS: How do you help the viewer see what you see?
4. CULTURE CHANGE: What will we lose?
5. HUMAN NATURE: Can you touch a nerve?
6. ACTION: Do something green and record it

This posters are made by Franke James. She is an artist, photographer and writer who think and act Green.


We hope for better future and we start using the solutions like using bicycle for transport, to consume less or to buy ecological products.
Be Efficient—A potentially simpler and even bigger impact can be made by doing more with less. Citizens of many developed countries are profligate wasters of energy, whether by speeding in a gas-guzzling sport-utility vehicle or leaving the lights on when not in a room.Turn off the lights that you don't need and try to eat smart, go Vegetarian.
There are so many things that we can do like human beings that will help our self to leave in a healthy environment, to care about the nature around and have peaceful thoughts.

Climate change is topic of Blog Action Day!
Blog Action Day is an annual event held every October 15 that unites the world’s bloggers in posting about the same issue on the same day with the aim of sparking discussion around an issue of global importance. Blog Action Day 2009 will be one of the largest-ever social change events on the web.
If you want to participate and write something about Climate Change on your site or blog and share the information about this day register your blog and take the action.
You can also follow the team that stand behind this on twitter @blogactionday, and use the hashtag #BAD09 or #bad09 to twit about.
If you are on facebook you can become a fan or join the group

Како дел од сцената за современи уметности на Балканскиот Младински Фестивал имав можност да учествувам со цртање на две улични слики. Атмосферата додека цртав беше пријатна, локални жители правеа прошетка по патеката која води кон летниот театар и паркот од страната нагоре или кон центарот на градот од страната надоле. Бевме распространи во малата шумичка наспроти хотелот Сандански, која само го најавува убавиот и голем парк. Некаде наспроти играа брејкери на HIP-HOP, R&B и brake beat музика.



Во воздухот се чувствуваше миризбата на боите, џагорот од тропотењето на лагерети во конзервите на спреовите. Со насмевка ги пречекав малите кои дојдоа и ме прашаа што цртам, затоа што јас цртав првиот ден кратеница од зборот YOUTH како (U - TH), и беше тешко да се препознае. Ме прашуваа за изборот на боите, па зошто сум избрал да го цртам овој збор. Им одговарав дека иднината се наоѓа во рацете на младите, дека сите млади заедно можат да направат подобро утре. На некого кажав дека навистина во реалниот живот доколку редовно добиваш материјал и простор каде би можел да се изразиш како автор кога сакаш, тогаш зборуваме за вистински прогрес во општеството, во кој се чул гласот на младите и се реализирал во суштина.



Завршивме со цртањето ги поставивме делата наоколу потпрени на дрвјата во алеата пред паркот, различна јачина на светлината од уличните светилки допираше до обоените површини, даваше отсјај на сликите кој ги правеше уште по привлечни. Луѓето кои одеа кон концертот на Балканскиот Младински Фестивал имаа прилика да го видат самото поставување на ноќната улична изложба како и неосетниот премин во откривање на изложбата.
Ранецот на грб, круг околу изложбата, воодушевување и пат под нозе кон концертот.



...

На вториот ден кога повторно се случи сцената за современи искуства и повторно цртавме, решив да цртам карактер со некоја содржина околу него. Сакав моментот да удира и на соджината и на карактерот, затоа избрав поедноставен лик и не толку сложена приказна наспроти него. Сакав приказната да покажува дел од визијата на еден млад човек и така да се надоврзува оваа слика со претходната тема U-TH. Овој пат избрав да цртам на хоризонтална површина и зедов материјал долг околу 4 метри. Откако го наместив ликот во почетокот на сликата решив да претставам моја визија на механизмот на еден часовник, или процесот на движењето на времето, со повеќе бои во него. Секоја, посебна состојба во која се наоѓа секој млад човек. Некој од деловите се поделува, станува од едно две и повторно преминува во едно.



Ме импресионира еден старец, локален фотограф кој го следеше мојот процес на сликање и ме замоли за една фотографија. Знам дека нема да ја видам оваа фотографија, но некако се почуствував убаво кога побара да ме фотографира. Го видов како го гледа животот низ призмата на неговиот објектив и сакав да бидам дел од таа лента. Го знам од минатите години. Тој е еден од постарите поддржувачи на фестивалот. И за него е фестивалот добар. Го прави да се чуствува помлад, и за мене разговорот со него беше лекција, го следев смирено додека кажуваше дел од неговата приказна и начинот на кој го отпоздравуваа локалните граѓани. Ми кажа дека му се допаѓаат боите и концептот, му се заблагодарив, и за фотографијата исто така.



Ја завршив сликата неколку минути пред да почне концертот, ги распоредивме делата повторно, интимно меѓу нас учесниците ја прогласивме и оваа ноќна изложба за отворена и со ранците на грбот заедно со толпата на луѓе упатени кон театарот побрзавме да стигнеме за почетокот на концертот.

English version of the story you can read here!

И оваа година Балканскиот Младински Фестивал доживеа успешна реализација на сцената за современи уметности. Сцената за brake dancer-ите беше поставена пред хотелот Сандански, а околу просторот беше исполнет со луѓе кои ја презентираат нивната моментална ликовна инспирација. Десетина млади уметниици создадоа прекрасни уметнички дела. Учествуваа цртачи од Бугарија, Србија и Македонија. Колекцијата на Балканскиот Младински Фестивал се збогати со уште неколку нови графити, карактери, концептуални дела и action paintings.
Brake dancer-ите ја правеа атмосферата пожива и поразиграна со ритамот на битовите на кои тие ги покажуваа своите различни стилови на играње. Еден наспроти друг во ист ритам правеа различни форми со нивните тела, додека публиката постепено се зголемуваше. Разликата во годините и искуството во танцувањето не се забележуваше, сите имаа еднакво право да ги добијат своите 5 минути во кои го покажуваат нивниот стил на игра, и поискусните им ги покажуваа различните посложени вежби на помладите кои сакаат во иднина да ги изведуваат.



Девојките кои учествуваа во сцената за современи искуства Маја, Силвија и Тони покажаа уникатен сензибилитет во нивниот израз. На нивните дела може да се видат линии кои допираат во длабочините на нежноста и мистеријата.
Изборот на боите ја покажаа различноста на фестивалот и оваа година. Секој на сопствен начин на изразување покажа дел од начинот на перцепирање на светот и имагинацијата во него. По завршувањето на активните часови играње на brake-рите и успешното завршување на делата на цртачите, делата беа поставени во просторот околу хотелот и патеката која води кон летниот театар како отворена ноќна изложба која беше посетена и видена од сите кои ги посетуваа концертите од програмата на Балканскиот Младински Фестивал.



По завршувањето на концертите делата од сцената за современи искуства ги собираа short – term EVS волонтерите и локалните волонтери и на наредниот ден повторно ги поставуваа. Сцената за Современи искустава беше успешно медиумски покриена, поголемиот дел од учесниците дадоа интервју и процесот на изработка на нивните дела беше фотографирано од страна на фотографите на Балкански Младински Фестивал.


-==+>>>>Stage for contemporary art @ Balkan Youth Festival – Sandanski 2009

This year the Balkan Youth Festival had again a successful realization of the Stage for Contemporary Street Arts. The stage for break-dancing was in front of hotel Sandanski and the space around was filled with people, presenting a moment of inspiration. Around 10 young artists created great works of art. There were painters from Bulgaria, Serbia and Macedonia. The collection of the BYF was enriched by few more graffiti, characters, conceptual works and action paintings.

The break-dancers made the atmosphere alive and joyful with the rhythm of the beats, which were the background of showing their different styles of dancing. One after another in the same rhythm made different shapes of their body while the audience was getting bigger. The difference in the age and the art of dancing could not be seen, everyone had the right of the 5 minutes, showing their style of dancing, and the more experienced showed the younger the complicated movements so that they can learn them in the future.

The girls, participating in the Stage for Contemporary Street Arts – Maya, Silvia and Tony showed a unique sensibility in their expression. Their works are made out of lines, which touch the depths of tenderness and mystery.

The choice of colors stood for the diversity in the festival another year. Everyone has a way of showing their perception of the world and the imagination in it. After the active hours of dancing and drawing, the works were left on the path to the summer theater as an open night exhibition that was seen by everyone, visiting the concerts in the BYF program.

After the end of the concerts the works were gathered by the short-term EVS volunteers and the local volunteers and the next day they were taking them out again.

The Stage for Contemporary Street Arts was successfully covered by the media – most of the participants gave an interview and the process of their work was shot by the photographers of the BYF.

translated by Iveta Kuzeva

photos by Eléna Dalibot

English version of the text here!

за документарниот филм "Плати и жени"
режија: Атанас Георгиев

Еден од филмовите кои ги видов во програмата на Dokufest во категоријата Balkan Docs е филмот “Cash and Merry” кој неодамна го гледав и бев пријатно изненаден за каков филм станува збор. Филмот на Атанас Георгиев е балканска приказна за луѓе кои се обидуваат да си го отворат патот за Европа. Приказна за балканските студенти кои се обидуваат да дојдат до австриски пасош со купување жена. За одговорноста што ја превземаат да дадат 7000 евра и да се надеваат дека бракот со државјанки од Европската Унија е решение за нивниот проблем.

Позадината на оваа контраверзна приказна е тема која е сериозна – како е да се биде граѓанин од втор ред и барањето на сопствениот идентитет низ европските лавиринти. Моментите на природност, а и хумор кој најавува потрага по вистината во сето тоа. Дали треба општеството да генерира такви слоеви, и треба ли животот да биде жртва за подобро утре.

Филмот “плати и жени” е направен во македонско-австриско-хрватско-американска копродукција, а е подготвуван десетина години претходно. Музиката е направена од Фолтин кој е бенд доста значаен за развојот на театарската и филмската музика во Македонија, а и пошироко во Балканот и Европа. Музиката во Плати и жени има балканско – европски уникатен звук кој го прави филмот примамлив за гледање. Извршни продуценти на ова кинематографско остварување се Синиша Јуричиќ, Ралф Вајсен и Атанас Георгиев, директор на фотографија Димо Попов и монтажата е на Владимир Гојун.

Атрактивноста за оваа тема е голема, некои од државјаните на Австриа пред филмот не ни знаеле за овој проблем во државата. Овој проблем е отворен до тој степен да истата постапка на купување жени е застапен во сите Европски држави, а применуван од луѓе од Балканот кои на овој начин гледат посветла иднина за самите себе. Техничкиот концепт на екипата која стои позади овој филм е одлична. Самиот факт дека филмот досега бил на многу значајни фестивали и има добиено многу награди е доволен зошто овој филм се наоѓа на програмата на Dokufest. Го препорачувам на сите кои имаат прилика да го погледнат.

Take the money, I mean ME!

Оваа година отварањето најави спектакуларно издание на фестивалот. Започна со филмот – биографска приказна за познатиот музичар Yousson N Dour – “I bring What I Love”. Приказна полна со љубов, желба за промена на сегашната реалност во утопија која е прифатлива за сите. Таква е според мене и содржината на Dokufest, генерира позитивно искуство.

Оваа година програмата е исполнета со филмови кои одзимаат здив, и кои единствена прилика да бидат видени се фестивалите со високо реноме. Не би издвојувал фаворити затоа што целосниот збир на филмовите кои се појавуваат во сите категории изобилува со наслови кои и се многу добро познати на филмската фела. Очекувам да видам извонредни филмови во International Docs и International Shorts, дека овие категории според мене се иднината на алтернативната филмска уметност. Во програмата за овие две категории ќе успеам да ја видам комуникацијата која ја користи седмата уметност за да направи движечките слики и звукот да ми ја пренесат приказната која би ми помогнала да откријам некоја нова идеа.

Во Balkan Docs сум подготвен да видам нови приказни од секојдневието во кое сите ние Балканците живееме. Да се соживеам со животите на луѓето кои се појавуваат во овие документирани сеќавања. Атрактивноста на оваа тема по фестивалите е голема, а насловите кои се појавуваат во овогодинешната програма на Dokufest е еден од најдобрите избори. Меѓу насловите се појавува најдоброто од последната година што како продукција излезе од Македонија, Србија, Косово, Турција...

Дополнувањето на програмата со уште една категорија на филмови наречена Green Docs ме изненади позитивно оваа година. Го прави овој фестивал уникатен во подигањето на свеста на посетителите кон еколошките проблеми со кои се соочува планетата Земја. За во иднина содржината на оваа категорија би можела да се зголеми, затоа што еколошката свесност е рбет на човечкото постоење и моментите кои ги гледаме во овие филмови се во директен однос со промената на свесноста. Еколошкиот филм. ја променува свеста.

Среќен сум што и оваа година сум дел од овој фестивал, и што можам да го гледам развивањето на овој фестивал. Прогресот од минатата година и оваа е очигледна како со проширувањето на програмата со сите овие категории, така и со гостите кои ги споделуваат своите искуства во работата со филм. Отвореното кино е прекрасен концепт кој функционира на овој фестивал. Пристапот кон филмот е олеснет за сите оние луѓе од Призрен кои го обожаваат филмот и преку текот на годината немаат таква можност заедно со прошетка околу градот да добијат филм, а цените се достапни за сите категории на луѓе и се доста симболични. Комуникацијата помеѓу авторите на филмовите и луѓето кои го сакаат филмот е опростена со тоа што и двете категории на луѓе се на едно место. Еден од филмовите кој добива многу кредити од мене е филмот кој ќе го затвори фестивалот и кој го препорачувам на сите кои сакаат да го погледнат – Waltz with Bashir. Драго ми е што и оваа година сум поканет и му посакувам се најдобро во иднина.

Quest column
фотографијата е на Albulen Ajgeri


DOKUFEST GROWS BIGGER AND BIGGER

This year, the opening ceremony announced a spectacular issue of the festival. It began with the biographical story of famous African musician Youssou N’Dour and the movie “Youssou N’Dour – I Bring What I Love.” This is a story full of love, the hope for change in our current global reality, a kind of utopia, which is accessible to anybody. I believe this is also the purpose of DokuFest – to generate positive art and experience.

This year, the program is full of movies that leave you breathless and which are similar to each other in being screened at festivals with a high reputation. I would not pick favorites because the whole line-up of movies from all categories is filled with titles which are well-known in the documentary film scene. We can see spectacular movies in the International Docs and International Shorts categories, which are, in my opinion, the categories that represent more alternative filmmaking. Through these categories, we can see communication and messages which make the so-called Seventh Art transform moving images and sound in stories that can make us discover new ideas.

In Balkan Docs, there are new movies from the everyday life and reality that all of us in this region live in. The titles which show up on this year’s DokuFest program for Balkan Docs are some of the best ones. Among these titles, we see the best recent productions coming from Macedonia, Serbia, Kosovo, Turkey, etc.

I was pleasantly surprised by an additional category in the program, called Green Docs. This category makes the festival unique in raising the awareness of the guests and visitors in relation to ecological problems which our planet Earth is facing. Movies about the environment can change the world. Like youth worker for me Dokukids is also idea that give us the chance to see trough the eyes of the kids who share their ideas without limit in the expression.

I am happy that this year I had the chance to come to the festival again, and in this way to notice the development it undergoes. The progress, compared to last year, is evident in the wider range of films on the program in all categories, as well as in the number of visiting guests who share their work and art in film. Having open-air cinemas is a great concept, which functions well for this festival. The access to cinema is easier for all the people who live in Prizren, love movies, but during the year don’t have the opportunity to watch them in a cinema. Together with a stroll around town, anybody can watch a film at an accessible price, which is even symbolic. Communication between directors and audience is easy and open because both groups of people are at the same place. Now that the festival is nearing its end, there is one movie which I recommend and which will close Dokufest, namely “Waltz with Bashir.” It is a pleasure that I was invited to the festival this year as well, and I wish DokuFest all the best next year as well.

Mite Gogov, guest from Macedonia and member of Doku Press
photo by Din Terpuni
translated by Donika Pemova